Ενεργή ακρόαση στην πράξη
Αυτή η συνομιλία μεταξύ γονέα και παιδιού δείχνει πώς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε δεξιότητες ενεργούς ακρόασης όταν επικοινωνείτε με το παιδί σας:
"Γονέας: Αγάπη μου, τι συμβαίνει;
Παιδί: Τίποτα, φύγε. Γιατί δεν χτυπάς ποτέ την πόρτα;
Γονέας: Με συγχωρείς. Μου φάνηκε ότι σε άκουσα να κλαις. Θα ήθελες να μου πεις τον λόγο;
Παιδί: Δεν θα καταλάβεις.
Γονέας: Νομίζω ότι θα μπορούσα σίγουρα να προσπαθήσω - θα εκπλαγείς από το πόσο πολύ μπορεί να μοιάζουν οι εμπειρίες μας.
Παιδί: Όντως;
Γονέας: Όντως. Τι συμβαίνει;
Παιδί: (λυγμός) Η Αλεξάνδρα* έστειλε μήνυμα σε όλους για να τους καλέσει στο πάρτι της εκτός από εμένα.
Γονέας: Ω, γλυκιά μου. Αυτό είναι απαίσιο.
Παιδί: Σταμάτα να ειρωνεύεσαι. Ξέρω ότι δεν είμαι πεινασμένο ορφανό αλλά ...
Γονέας: Καταλαβαίνω. Νομίζω ότι είναι απαίσιο όταν συμβαίνουν τέτοια πράγματα και καταλαβαίνω πώς μπορεί να σε κάνει να αισθάνεσαι. Κάτι παρόμοιο μου συνέβη μια φορά και ένιωσα πραγματικά ότι με αφήνουν στην απέξω.
Παιδί: Γιατί, τι σου συνέβη;
Γονέας: Όταν ήμουν στην ηλικία σου, ο καλύτερός μου φίλος, ο Σωτήρης κι εγώ συνηθίζαμε να πηγαίνουμε μαζί στην παραλία. Αλλά μια μέρα μου είπε ότι δεν ήθελε να συνεχίσουμε να πηγαίνουμε. Και μετά τον είδα στην παραλία με κάποιον άλλο από το σχολείο.
Παιδί: Τι έκανες;
Γονέας: Ένιωσα απαίσια. Πήγα σπίτι και η γιαγιά σου με βρήκε να κλαίω.
Παιδί: Τι είπε η γιαγιά;
Γονέας: Είχαμε μια παρόμοια συζήτηση και μου είπε ότι θα το ξεπεράσω.
Παιδί: Και τα κατάφερες;
Γονέας: Ναι, είχε δίκιο, τελικά τα κατάφερα. Ένιωσα ότι ενοχλήθηκε μαζί μου που το έκανα θέμα. Αλλά ήταν σοβαρό για μένα. Θυμάμαι ότι με έκανε να αισθάνομαι μεγάλη απόρριψη.
Παιδί: Έχεις εκνευριστεί μαζί μου;
Γονέας: Όχι, καταλαβαίνω απόλυτα πώς αισθάνεσαι τώρα. Είναι πολύ άσχημο να αισθάνεσαι αποκλεισμένη από τέτοια πράγματα.
Παιδί: Δεν ξέρω τι μπορώ να κάνω γι' αυτό.
Γονέας: Ούτε εγώ. Στο τέλος συνειδητοποίησα ότι η παρέα με τον Σωτήρη δεν μου έκανε καλό ούτως ή άλλως. Δεν ήμασταν κατάλληλοι ο ένας για τον άλλον. Έτσι έμαθα να μην στενοχωριέμαι για όσα μου έκανε και τελικά ένιωσα καλύτερα γι' αυτό. Και ξέρω ότι θα το κάνεις κι εσύ.
"Κάνοντας ερωτήσεις διακριτικά και καταθέτοντας προσωπικές εμπειρίες, αυτός ο γονέας ανακάλυψε τι ήταν αυτό που στενοχωρούσε το παιδί του. Το βοήθησε να νιώσει ότι ακούγεται και δέχεται υποστήριξη. Και κράτησε ανοιχτές τις γραμμές επικοινωνίας για το μέλλον τονίζοντας ότι δεν πιστεύει ότι οι ανησυχίες του παιδιού ήταν ανόητες ή υπερβολικές.
*Για την προστασία του απορρήτου, αλλάξαμε τα ονόματα των ανθρώπων των οποίων τις ιστορίες αφηγούμαστε σε αυτές τις σελίδες. Αλλά οι ιστορίες τους είναι πραγματικές.