Susannah Temko, 24
Έμαθα ότι ήμουν διαφυλική λίγους μήνες αφού είχα ολοκληρώσει τη χημειοθεραπεία μου. Μόλις είχα κλείσει τα 16. Αρχικά, έπαθα κρίση πανικού γιατί άλλαξε εντελώς ότι νόμιζα ότι γνώριζα για τον εαυτό μου. Δεν υπήρχε τίποτα που να μου πει τι σήμαινε αυτό.
Σημαίνει ότι έχω χρωμοσώματα ΧΥ και δυσπλαστικούς όρχεις (τους οποίους αφαίρεσα), κάτι που σημαίνει ότι τα όργανα δεν είναι ούτε ωοθήκες, ούτε όρχεις. Αναγνωρίζω τον εαυτό μου ως γυναίκα, αλλά είχα μέσα στο μυαλό μου έχω την ιδέα ότι δεν ήμουν μία σωστή γυναίκα. Ήμουν πολύ στεναχωρημένη. Στα 18 παρουσίασα κατάθλιψη και σε κάποιο σημείο αυτοκτονική διάθεση. Ανάπτυξε μία πραγματικά σοβαρή διατροφική διαταραχή. Ένιωθα ότι έπρεπε να είμαι σαν τα μοντέλα της Victoria's Secret - ότι έπρεπε να είμαι υπερ-θηλυκή και υπέροχη, και αγωνιζόμουν για αυτό που θεωρούσα ότι είναι τελειότητα. Δεν μπορούσα να φύγω από το σπίτι χωρίς να φοράω πλήρες μέικ-απ στο πρόσωπο.
Η έναρξη της συγγραφής του blog μου αποτέλεσε ένα ορόσημο για εμένα. Αφορούσε τον καρκίνο και το μήνυμα που ήθελα να περάσω, ότι δεν υπήρχε κάτι κακό με το να έχεις μία νόσο – δεν πρέπει να ντρέπεσαι που έχεις ένα σώμα που είναι άρρωστο – όλες μας είμαστε δυνατές και όμορφες. Μόλις πριν ένα χρόνο, τελικά έγγραφα μία καταχώρηση στο blog για τη διαφυλικότητα. Σχεδόν έκανα εμετό όταν πάτησα το κουμπί της δημοσίευσης, καθώς περίπου 5.000 άτομα θα διάβαζαν την ανάρτηση - αλλά τελικά αυτό ήταν που με απελευθέρωσε. Έκτοτε, είμαι πολύ ανοιχτή για αυτό το θέμα και έχω συνειδητοποιήσει ότι αν οι άνθρωποι έχουν πρόβλημα με αυτό, τότε αυτοί φταίνε, και όχι εγώ. Νιώθω πιο δυνατή, αν και δεν νιώθω τέλεια από καμία άποψη. Εξακολουθώ να έχω μέρες όπου κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και εύχομαι το πρόσωπό μου να ήταν διαφορετικό. Αλλά στο παρελθόν υπήρχε μία φωνή, ένας κριτικός στο μυαλό μου, που ήταν δυνατή και έπνιγε όλα τα υπόλοιπα. Τώρα μπορώ να πω σε αυτή τη φωνή να κάτσει ήσυχα.
