Skip to content

Wendy Helm, 52

Mijn handicap bepaalt nu mijn schoonheid, want ik kan die niet verbergen. Ik had de afgelopen tien jaar kunnen proberen om het geld te vinden om mijn gezicht te laten doen maar nu ben ik meer geneigd om mijn schoonheid te voelen. Ik heb geleerd dat het meer een innerlijke ervaring is, dan iets uiterlijks. 

“Ik kreeg Bellse parese (aangezichtsverlamming) en enkele weken later het chronisch vermoeidheidssyndroom. Ik had het gevoel dat mijn leven gedoemd was te mislukken. Maar wat ooit mijn 'handicap' was, is nu mijn schoonheid. Ik heb geleerd mijn 'scheve gezicht' te accepteren en dat ik me niet elke dag goed zal voelen. En dat geeft niet. Door deze ervaring ben ik mensen complimentjes gaan geven. Daarmee verras ik ze en weet je maar nooit wat voor effect je op hun dag hebt.” - Wendy, 52
@

Schoonheid is een levenslang project van zelfacceptatie – we willen altijd wat we niet kunnen hebben, maar in feite kunnen we alles zijn. Ik heb geleerd om mezelf te accepteren; ik ben de optelsom van mezelf en niets anders en dat maakt me mooi. Ik denk dat mijn energie en aanwezigheid overkomen, zo voel ik dat. 

Ik kijk naar mensen en zie altijd iets fantastisch in hen. Ik ben iemand die zomaar tegen een persoon in de metro zegt 'je ziet er prachtig uit' of 'wat heb jij een mooi gezicht' en mensen zijn totaal verrast als ze een compliment krijgen. Mensen kijken ervan op als je hun zegt dat ze er mooi uitzien.